We hebben een heerlijke vakantie gehad, maar ook met een zwart randje. Ook was het nog even spannend of de vakantie door kon gaan, want voor die tijd kwam er weer een ziekenhuisopname om de hoek kijken.

Pompen of verzuipen, da's de enigste manier. Dit komt van Guus Meeuwis uit het liedje 't dondert en 't bliksemt en het is een beetje mijn motto geworden. Het is namelijk pompen met die chemo, anders "verzuip" ik. Tenminste, zo voelt het een beetje. 

Dit wordt weer zo’n blog waarbij je het niet droog kan houden. Onze Jax.. bijna 6 jaar, maar zo wijs en een ontzettend gevoelsmens/kind! Een mama’s kindje en laat hij nou dondersgoed weten dat dat hetgeen is wat hij moet gaan missen.. Ik vind het belangrijk deze blog te schrijven, precies nu! Nu alles nog vers in mijn geheugen zit maar ook in mijn gevoel, zodat Jax het later ook terug kan lezen!

Lang heb ik erover nagedacht wat ik met mijn blog wou. Even had ik voor mezelf besloten dat ik het zou stoppen. Het bloggen voelde een beetje als "moeten" en ik had er even zo geen zin meer in. Toch merkte ik dat ik in mijn hoofd vaak allerlei teksten klaar had om mee te schrijven. Daarom heb ik toch maar besloten om het op te pakken.

Wat fijn om ook een een blog te kunnen schrijven met leuke dingen en goed nieuws! Verwacht ook dat deze wat minder lang zal zijn, maar waarschijnlijk wel een blog met een gezellig sfeertje.

Jongens jongens wat een bak met ellende heb ik en hebben wij over ons heen gehad. Ik weet eigenlijk niet eens waar ik moet beginnen en mijn positieve vibe was ik echt even kwijt.. Maar dan later, kan ik toch weer blij zijn!

Nog even een terugblik op onze heerlijke vakantie en even bijkletsen over alle gebeurtenissen van de afgelopen weken.. 

Als kanker patiënt heb je maar 1 angst; "Wat als het ooit terug komt?" Helaas is die angst voor mij werkelijk geworden. Ik was (nog steeds) bezig met een blog over de bevalling en de kraamweek. Die wil ik ook zeker nog heel graag afmaken, dus dat komt later. Nu eerst dit..

De vorige blog was ik nog maar 15 weken zwanger, nu is hij er al. De tijd gaat veel te snel! We zijn dus al heel veel weken verder en weer veel te vertellen. 

Net wanneer ik dacht dat mijn leven weer "saai" zou zijn, komt er van alles om te hoek kijken. Eerst de zwangerschap en nu ook nog dit..

We zijn alweer een bijna een jaar verder en vandaag zou de dag zijn dat we alles konden gaan afsluiten, maar dat liep even anders..

De 15 bestralingen zijn achter de rug en het eerste feestje is een feit. En wat heb ik genoten! Zelfs al een tweede keer een avondje uit geweest, heerlijk. Ook heb ik een nieuwtje waar ik heel blij van wordt, maar misschien ook een beetje gek is. 

Het vervolg op mijn vorige blog over het gesprek met mijn plastic chirurg. De laatste keer vullen was ook weer een dingetje..

De eerste weken gingen een beetje op en af, maar later ging het gelukkig snel beter. Het vullen van de expanders was prima, tot de laatste keren.

Omdat de blog over de operatie een lange zou worden, leek het me handiger om een aparte blog te schrijven over alles wat we nog gedaan hebben tot aan de operatie, om ook te vertellen hoe het met mijn haren en wimpers gaan.

Mijn operatie verslag. Alles rondom de operatie ga ik proberen zo gedetailleerd mogelijk te vertellen, zodat iemand die er vlak voor staat, een beeld krijgt. Zelf vond ik dat weer lastig, dat ik niet wist wat me precies te wachten stond. 

Een MRI in het ZGT Hengelo, een MRI in het Alexander Monro In Bilthoven en duidelijkheid over wanneer operatie zal plaatsvinden.

Alle kuren zitten erop. De laatste kuur was een klein feestje want Jax mocht mee. Maar het feestje was van korte duur want de dag na de laatste kuur, kreeg ik corona.

Over de helft van alle 16 kuren, over de helft van de kuren uitgedrukt in weken en over de helft van de 12 lichte kuren. Wat fijn om dit te kunnen zeggen!

De eerste 3 van de 12 lichte kuren zitten er alweer op, waarvan 1 kuur met het extraatje. Ook hebben we de eerste tegenslag te pakken. Flink balen natuurlijk, maar niets wat we niet kunnen handelen.

De vier zware kuren zitten erop, dit kunnen we afvinken. Tussen de derde en vierde kuur heb ik een MRI gehad om te kijken wat de kuren doen en ik heb veel leuke dingen gedaan op de goede dagen.

Vlak voor de tweede kuur begon mijn haar uit te vallen. Dit was even weer iets nieuws wat we nog moesten beleven. Samen met hele lieve mensen om me heen hebben we hier zo goed als kan, een mooi moment van gemaakt.

Op 23 juni 2021 de eerste chemokuur. Het was een weekje af en toen weer op. 

De eerste stappen in het hele proces die we hebben ondernomen is een traject bij de fertiliteitskliniek. Wat zag ik hier tegenop.

Maandag 10 mei 2021. De dag, de datum de dagen die erop volgenden, die zal ik nooit meer vergeten.