Over de helft van alle 16 kuren, over de helft van de kuren uitgedrukt in weken en over de helft van de 12 lichte kuren. Wat fijn om dit te kunnen zeggen!
Het is al even geleden dat ik heb geschreven. De laatste keer dat ik geschreven heb, was toen de kuur niet door ging. Dat was de 4e kuur met carboplatin. Ondertussen heb ik alweer 3 kuren gehad, waarvan eentje met carboplatin en staat woensdag kuur 8 voor de deur. Ik kan eindelijk aftellen op 1 hand, hoe fijn is dat! De week rust heeft me toen goed gedaan bleek, want ik mocht een week later wel weer kuren. Al heb ik zelf niets gemerkt dat mijn bloedwaarden laag waren. Kuur 7 was ook met carboplatin en gelukkig was mijn bloed dus vorige week direct goed genoeg om de kuur door te laten gaan. Toen de kuur niet door ging, was het nog heel mooi weer. Een week later was het een regenachtige dag. Daarom heb ik mijn haarwerk niet op, die was helemaal nat geregend toen ik de kinderen naar de opvang had gebracht, haha.
Voor elke kuur met de carboplatin heb ik ook een controle afspraak staan in het ziekenhuis. De vorige afspraak was telefonisch, maar ik wou zelf graag even weer op spreekuur komen. Ik merkte zelf dat ik het knobbeltje niet zo goed meer kon voelen, dus ik was nieuwsgierig of de arts het misschien nog wel kon vinden. Maar ook zij kon het bijna niet terug vinden. Dat zou betekenen dat de chemokuren aanslaan🙏🏼. Nu kun je dat pas echt zien wanneer er weer een MRI wordt gemaakt, maar ik vind dit wel heel goed nieuws. Even een bevestiging dat we het niet voor niks doen. Helemaal omdat er na de MRI beelden na de 3 zware chemokuren niet veel respons te zien was, ben ik hier heel blij mee!
Oktober is nu begonnen, het is 11 oktober 2021 precies, en dat betekend dat de borstkanker maand ook begonnen is. Oktober staat altijd in het teken van borstkanker en daarom wou ik graag wat doen in de salon voor Pink Ribbon. Samen met Geeke gaan we dus 16 oktober masseren voor het goede doel! Ik ga zelf ook lekker in de salon staan, daar kijk ik echt naar uit. We bieden massages aan van 30 minuten en na de tijd mogen mensen zelf bepalen wat ze betalen. Dat bedrag gaat volledig naar Pink Ribbon, hoe leuk! Een momentje voor jezelf maar je steunt ook het goede doel ermee. Twee vliegen in een klap! Er is nog plek, dus geef je op! Ook hebben we de hele maand oktober een spaarpotje staan waar iedereen in kan donderen, zo hopen we aan het einde van de maand een mooi bedrag op te halen!🙌🏼
Ik heb er wel ontzettend veel zin in om gewoon weer lekker in het vak te zitten en even geen patiënt te zijn, al weten de meesten wat komen de 16e wel dat ik ziek ben. Het heeft namelijk erg groot in de krant gestaan en ondertussen ook op RTV Oost geweest bij "Bij Oost Vandaag". De Tubantia heeft mijn blog opgemerkt en vroegen of ik mijn verhaal voor de krant wou doen. Dat wou ik wel. Ik vind het alleen maar mooi dat er veel aandacht voor is. Dat het zo groot geplaatst zou worden, dat wist ik niet haha. Hier is de link naar het artikel;
Melanie (28) uit Langeveen blogt over haar gevecht tegen borstkanker: ‘Er zitten ook mooie kanten aan’ | Instagram | tubantia.nl.
Ze hebben mij geïnterviewd en daarna een mooi artikel erover geschreven. Ze hebben het precies geschreven zoals ik ben, positief en niet beladen.
Dat zorgt er ook voor dat andere vrouwen en mannen mij benaderd hebben. Dat vind ik heel mooi, dat mensen de moeite nemen om een berichtje of mailtje te sturen. Vrouwen die aan het begin van het traject staan en vertellen dat ze door het lezen van mij verhalen ze er iets relaxter in gaan. Maar ook mannen die een berichtje sturen en laten me kracht en sterkte wensen en het gevoel hebben dat het dichtbij komt omdat ze een dochter hebben van dezelfde leeftijd dat ik ben. Ik vind het heel bijzonder dat ik dit allemaal teweeg breng, maar ik vind het vooral erg fijn dat ik anderen misschien een beetje kan gerust stellen dat het niet altijd ellende is en dat je nog best leuke en mooie dingen kunt doen tijdens chemokuren🙏🏼. Zo heeft dus ook RTV Oost dit opgemerkt.
Ik zou daar eigenlijk aan tafel komen bij "Bij Oost Vandaag". Een live programma waarbij ze mij wat vragen zouden stellen, maar dat is toch een oncoloog geworden van het MST die dit ging doen. Maar ze wouden toch een kort interview doen om in de uitzending te laten zien. Heel spannend, maar ook weer heel goed dat er nog meer aandacht aan besteed wordt. Deze maand veel aandacht voor borstkanker: Melanie uit Langeveen en haar zusje zijn drager van erfelijk borstkankergen - RTV Oost. Heel gek om mezelf op beeld terug te zien en had natuurlijk nog wel veel meer erover willen vertellen, maar 2 minuten zijn voor voorbij, haha. Ik hoop ook niet dat ik iemand tegen het hoofd gestoten heb met mijn artikelen. Ik voel alles heel positief, ik ben niet bang voor wat komen gaat. Misschien lijkt het voor buitenstaanders wel alsof ik de ernst niet zie van de situatie, maar dat doe ik wel. Ik ga er alleen op deze manier mee op. Dat doe ik ook niet bewust, dat gaat echt vanzelf, maar ik voel het echt zo en volg mijn gevoel, want ik merk dat mensen om mij heen het daardoor ook minder zwaar hebben in dit traject. Ik ben erg blij dat ik het op deze manier kan en mag doen, want niet iedereen kan dat, hoe graag iemand het ook zou willen.
Terwijl ik nu lekker zit te tikken, hoor ik via de babyfoon een dame die heerlijk ligt te kletsen in haar bedje. Ze heeft net haar laatste fles gehad en ze heeft dus even een opleving🤣. Het gaat heel goed met kindjes. De tijd vliegt, maar dat zal elke ouder beamen denk ik. Jax doet zijn plasjes al op het toilet en heeft 's nachts ook geen luiers meer aan, Ivy gaat ondertussen overal staan en zet soms kleine stapjes rond te tafel. Daar moesten de eerste schoentjes dus te pas komen. Op een donderdagavond snel even de stad in geweest. Jax was moe en ging onderin de bak liggen. Zo konden we mooi doorlopen.
Ik ben heel dankbaar dat ik deze dingetjes gewoon kan blijven doen. Het is natuurlijk al een ander eerste jaar geweest voor/met Ivy. Zelf heeft ze dat natuurlijk niet in de gaten, maar ik wel. Er is constant ook iets anders aan de hand wanneer ze een mijlpaaltje heeft. Maar des al niet te min, geniet ik er net zoveel van! Nu zoveel bij de kindjes zijn is wel wat ik extra fijn vind. Het liefst heb ik ze de hele dag om me heen en knuffel ik met ze en doe leuke dingen met ze. Het is net of ik intenser van ze kan en wil genieten. Soms is het ook fijn dat het even rustig is hoor, als ze bij de opvang zijn of logeren bij opa&oma en ik even op adem kan komen. Want wat energie betreft kan ik het goed redden allemaal, maar soms heb je net even wat minder reserves en is het fijn dat je dan even kunt opladen. En voor de kindjes natuurlijk ook goed en leuk om naar de opvang of uit logeren te gaan.
Verminderde energie is dus een bijwerking, maar chemonagels beginnen ook een beetje. De strepen zitten er al een tijdje op, maar ze vergelen een beetje het randje onder het stukje vrije nagel, lijkt steeds iets verder op te schuiven. Het loopt ook niet meer mooi rond.. Ik hoop dat dit ergens stopt, anders zou mijn hele nagel misschien los laten. Het gebeurd ook alleen bij de wijsvingers en middelvingers. Verder niet. Heel gek, maar gelukkig een bijwerking waar ik geen last van. Wat ik vervelender vind, is dat met de kuur van de carboplatine de irritante smaak weer terug is. Gelukkig alleen met de carboplatin kuren, de taxol niet. Die geven me ondertussen wel wat tintelingen in de voeten. Niet heel ernstig. Zolang het nog een beetje een gevoel is waar ik niet constant aan denk, ik het niet erg. Ik merk wel dat als ik met mijn benen over elkaar zit, er sneller een slaap of doof gevoel in mijn voeten komt. Zowel de voet die op de grond staat, als die voet die "zweeft". Even goed in de gaten houden dus. Mijn wimpers zijn wel aan het terug komen en mijn hoofdhaar ook. De wimpertjes zijn nog heel kort maar het komt weer terug! Mijn hoofdhaar is vooral lekker zacht met heel veel dons, ik heb een hoog aaibaarheidsfactor nu😜💪🏻.
Maar het einde komt in zicht. Ik heb al 11 chemokuren gehad. Het klinkt meer dan dat ik er voor mij gevoel heb gehad. 11 keer op de poli geweest, 11 keer in zo'n stoel gezeten, 11 keer een infuus gehad, voor mijn gevoel was het niet zo vaak. Kun je nagaan hoe snel de tijd vliegt. Om het vooruitzicht nog iets beter te maken, hebben we een paar daagjes weg geboekt wanneer de kuren klaar zijn. Beetje als afsluiter van deze eerste fase en omdat in de zomer voor ons een vakantie, met ons 4tjes, er niet in heeft gezeten. Kijk er nu al erom naar uit!💖
Reactie plaatsen
Reacties