De eerste stappen in het hele proces die we hebben ondernomen is een traject bij de fertiliteitskliniek. Wat zag ik hier tegenop.
Door de chemokuren, waarvan ik dus zeker wist dat ik deze zou gaan krijgen, kunnen je eierstokken niet of minder gaan functioneren. Daarom was onze eerste stap, de fertiliteitskliniek. Ik werd vrijdag 14-05-2021 gebeld door de fertiliteitskliniek. We mochten ons dinsdag (18-05-2021) melden. Ik moet eerlijk zeggen dat ik hier echt heel zenuwachtig voor was. Het was erg dubbel voor ons om daar te zijn. Wij hebben natuurlijk al twee gezonde kinderen. Vele zullen zich daarom ook afvragen; waarom heb je hiervoor gekozen. We zijn dit traject puur in gegaan, omdat ik achteraf geen spijt wil hebben dat we dit niet hebben gedaan. Wij zijn heel erg dankbaar voor onze 2 prachtige kinderen, maar als er een gevoel is dat het niet compleet voelt, nemen wij het onszelf nooit in dank af, dat we dit niet gedaan hebben.
Ik vond dit ook zo spannend dat ik het echt heb overwogen of dit het wel waard was. We hebben een mooi gezinnetje, moet ik dit wel doen en willen? Toch ben ik achteraf erg blij dat ik het gedaan heb. Dit traject is mij 100% meevallen. Helaas ervaart niet iedereen dit zo, maar ik toch benadrukken dat het ook "soepeltjes" kan verlopen
De dinsdag kregen we de nodige informatie over wat er ging gebeuren. Ik zou hormonen gaan spuiten op de dag dat mijn menstruatie duidelijk was begonnen. Dan zou er op dag 9 of 10 een echo plaatsvinden om te kijken hoe ver het staat met de eitjes en dan hoopten ze een eicelpunctie te kunnen plannen. Gelukkig verwachtte ik mijn menstruatie dat weekend al dus we konden vlot starten. Die donderdag in dezelfde week (20-05-2021) gingen ze mij vertellen hoe ik de hormonen moest inzetten. Dit ging via een injectie in de buik. Ik kreeg de vloeistof mee en een pen waarmee ik de goede dosering kon injecteren. Ik vond dit helemaal niks, dus mijn zusje heeft de eerste injectie gezet (21-05-2021). Ze werkt in de zorg en is dus beter met naalden dan dat ik dat ben. Ik heb toen heel last minute een paar daagjes weg geboekt, dus ik moest het toch zelf gaan doen. Dat is me gelukkig ook meegevallen.
Ik pakte mijn huidplooi wel zo stevig vast, dat ik de naald niet meer zou voelen, haha. Op dag 6 moest ik een remmer erbij gaan spuiten. Deze zorgde ervoor dat mijn eitjes niet te vroeg zouden gaan loslaten en dus mijn eitjes in mijn eierstokken bleven. Ik heb toen met dag 10 van de cyclus een echo gehad (31-05-2021). Het spuiten had z'n werk gedaan maar ze hadden graag een beter resultaat gezien dus wouden nog even de dag erna weer kijken. Ik had 8 eicellen wat ze zo kon tellen en ze prikten liever niet voor 8. Ze wouden voor meer omdat dit ons enigste kans was. We konden niet nog een cyclus herhalen. Dinsdag(01-06-2021) weer terug voor een nieuwe echo en wat een wereld van verschil. Ze waren zelf bang voor over stimulatie. Maar omdat ik geen snelle terugplaatsing zou hebben, was dit een risico wat ze aandurfden om te nemen. Op de foto hiernaast zie je een echo van mijn eierstok. Alle zwarte kamertjes is een eicel. Het is net een schildpadje zo grapte ik nog, haha.
Omdat alles er dus goed uitzag hadden ze me ingepland voor donderdag (03-06-2021). Die dinsdag 01-06 moest ik 's avonds mijn laatste injectie zetten. Dit heette Pregnyl en zorgde ervoor dat de eitjes los zouden laten van de wand, waardoor ze beter aangeprikt kunnen worden tijdens de punctie. Dit was een vloeistof die ik eerst moest opzuigen en dat bij een poeder weer moest inspuiten Daarna moest ik de combi weer opzuigen en dit injecteren in mijn buik. De donderdag moesten er om 07.45 zijn. Vanwege corona moest ik helemaal alleen. Ik zag er al zo erg tegenop en dat Remco niet mee mocht vond ik helemaal verschrikkelijk. Gelukkig was ik snel aan de beurt hebben ze alles doorgenomen en een infuus ingebracht. Daarna liepen we naar boven, naar de punctie kamer. ik mocht me uitkleden van onderen en moest blauwe slofjes aandoen in verband met het steriel houden van de ruimte.
Toen ik had plaats genomen op de behandelstoel ging mijn hartslag ontzettend snel. Ik kreeg een slaapmedicatie wat ervoor zorgt dat je je een beetje afwezig voelt en een pijnmedicatie. De verpleegkundige vroeg of ik al iets merkte van de medicatie en zei nee, want ik had mijn ogen dicht. Ik deed ze even open en alles draaide, dus zei meteen dat ik het wel merkte. De punctie was snel gedaan en heb er echt geen last van gehad. Ik moest 2 uurtjes blijven vanwege de mediatie. In die tijd hoor in hoeveel eicellen ze hebben kunnen prikken, dat waren er 29. Daar was ik heel blij mee. We hadden namelijk maar 1 kans. Na 2 uurtjes mocht ik naar huis en gelukkig heb ik nergens last van gehad. Geen over stimulatie en ook geen last van de buik.
Ze belden ons een dag later dat er 24 rijpe eitjes waren en daarvan hebben ze er 19 bevrucht. Ze hebben in totaal 15 embryo's ingevroren op dag 3 en 9 op dag 6. Ze durven niet met alle embryo's te rijpen tot dag 6, omdat niet alle embryo's dat overleven. Daarom zijn er al 6 ingevroren op dag 3. Vanaf de punctie dag hebben we 2 weken rust tot aan de eerste chemokuur.
Reactie plaatsen
Reacties